Gleði, gleði og gleðilega rest !

Aldeilis hefur nú lífið leikið við mig þessa síðustu daga! Ég hef hins vegar komist að raun um, enn einu sinni, að jólin eru bara fyrir fílhraust fólk. Allur maturinn á aðfangadag, Drottinn minn! Til allrar hamingju var uppstytta á jóladag, fyrir utan allt of ríkulegan brunch hjá vinum, en svo tók konfektið við, enda algjörlega ómögulegt að lesa jólabækur konfektlaus.
26. desember mætti mitt fólk í hlaðborð í hádeginu og um kvöldið var hangikjöt hjá tengdó. Í kvöld ætla nokkrir vinir að líta við, í mat að sjálfsögðu.
Mikið var ég fegin að fá brauðsneið með osti og fljótandi skyr.is í hádeginu í dag.
Lifi mötuneyti Moggans!

Pólitísk rétthugsun :)

Ármann Jakobsson hefur samið nýjan texta við lagið um jólasveinana sem ganga um gólf. Bráðfyndin pólitísk rétthugsun hjá Ármanni.
http://skrubaf.blogspot.com/

Rjúpur

Blessuð rjúpan hefur ekki beinlínis flogið í fangið á veiðimönnum þetta haustið. Af fréttum að dæma þurfa margir að sleppa þessum hátíðarmat og borða eitthvað óæðra.
Pabbi bjargaði okkur Kötu um nokkrar rjúpur, sem ættu að duga fyrir okkur og tengdó þessi jólin. Kata er greinilega ekkert of viss, því hún lýsti því yfir að ef ég næði ekki að losa mig við kvefið sem þjakar mig núna, þá fengi ég enga rjúpu! Henni finnst algjör óþarfi að splæsa slíku góðgæti á manneskju með bilað bragðskyn.
Ég hef fullan skilning á þessu sjónarmiði hennar.

Glöggir gestgjafar

Mikið er ég ánægð með fólk sem býður í jólaglögg í nýkeyptu og galtómu einbýlishúsi. Svona á fólk að vera! Hverjum er ekki sama þótt innbúið vanti, þegar húsið er fullt af góðu fólki og glöggi? Til hamingju með húsið, Tobba og Halli ;)

Skoðanaleysi eða sæla?

Svei mér þá, mér tekst ekki að koma saman Viðhorfi fyrir morgundaginn. Undanfarið hef ég bara skrifað aðra hvora viku.
Hverju er um að kenna? Skoðanaleysi mínu? Eða er desember bara svo dásamlegur að ég kem ekki orðum að því og get enn síður fengið mig til að kvarta og kveina, jafnvel þótt meðferðarstofnanir og Framsóknarflokkurinn gefi tilefni til?
Svei mér þá!

Himnasæluvist

Ekki veit ég hvað yrði um stelpurnar mínar ef leikskólans nyti ekki við. Það er nú meiri himnasælustaðurinn.
Á mánudag fór allur skarinn á Rauðu deildinni í heitt kakó og vöfflur heima hjá Lindu leikskólakennara. Hún var auðvitað búin að skreyta og setja upp jólatré fyrir krílin.
Á þriðjudag fór hópurinn upp í Hallgrímskirkjuturn og alla leið í Ráðhúsið. Held nú samt að strætóferðin hafi verið skemmtilegust :)
Í dag fáum við foreldrarnir að slást í hópinn í Húsdýragarðinum, hittum jólasveininn og fáum veitingar.
Og á morgun er náttfatapartý á Rauðu deild.
Heldur einhver að við Kata séum með samviskubit yfir að "geyma" þær systur í þessari sælu alla daga? Onei!

Jólabörn?

Þekkið þið einhverja krakka, á aldrinum 10-14 ára, sem eiga afmæli á aðfangadag? Látið mig þá vita (og Magga Ósk, þú fellur EKKI undir þetta, að verða kelling 28. des.)
Allt í mesta sóma hérna megin eftir notalega helgi. Piparkökubakstur og rólegheit í Logalandinu og jólaball hjá Mogga.
Ég hlakka mikið til jólanna :)

Skýringar og skilningur (Viðhorf í Mbl. 15/12)

Í kjölfar banaslyss á Vesturlandsvegi um síðustu helgi var frá því skýrt að lögreglunni hefði blöskrað framkoma og tillitsleysi vegfarenda á slysstaðnum. Hið sama mun hafa verið upp á teningnum í fleiri slysum. "Eru þess dæmi að aðvífandi ökumenn hafi skammast í lögreglu og sett ofan í við hana vegna tafa á umferð á slysstað," sagði meðal annars í frétt Morgunblaðsins sl. mánudag. Þar kom fram að sumir ökumenn gangi svo langt að aka beinlínis í gegnum vettvang slysa og hafi engan skilning á því að lögregla þurfi að hafa frið til að ljúka vettvangsrannsókn.
Framkoma sem þessi er auðvitað forkastanleg og þeim sem hana sýna til háborinnar skammar. Ég ætla mér alls ekki að reyna að afsaka þessa hegðun, en mig grunar að hún eigi sér ef til vill einhverjar skýringar, aðrar en þær að viðkomandi ökumenn séu öðrum verr innrættir. Þar staldra ég sérstaklega við skilninginn, sem sagt er að ökumenn skorti á nauðsyn þess að lögregla ljúki vettvangsrannsókn.
Skilning er erfitt að öðlast, ef engar eru upplýsingarnar. Karl Steinar Valsson aðstoðaryfirlögregluþjónn hefur nefnt, að tímabært sé að setja upp upplýsingaskilti við helstu stofnæðar til borgarinnar. Með slíkum skiltum mætti hæglega koma þeim skilaboðum til vegfarenda, að vegurinn sé lokaður vegna slyss. Og ef menn bera gæfu til að setja skiltin upp á réttum stöðum, þá eykur það möguleika vegfarenda á að velja aðra leið. Að minnsta kosti mun það auka skilning á aðstæðum og með auknum skilningi kemur virðing og umburðarlyndi.
Íslenskir vegfarendur hafa alist upp við afskaplega slælegar merkingar á vegum. Þau eru óteljandi skiptin, sem ég hef nánast ekið ofan í skurð, eða út af vegi, af því að engar merkingar um framkvæmdir var að finna fyrr en á skurðbarminum. Þar virðist einu gilda hvort framkvæmdirnar eru innan borgarmarkanna eða úti á þjóðvegunum.
Ég man líka eftir allnokkrum skiptum, þar sem ég hef setið föst í umferð, bæði innan borgar og utan. Oft hef ég haldið að einhvers staðar hafi orðið stórslys. Raunin hefur hins vegar oftast nær verið sú, að einhverjar vegaframkvæmdir stóðu yfir og þeir sem þar stóðu að verki höfðu ekki hugsun á að láta fólk vita tímanlega, t.d. svo það gæti valið sér aðra leið. Ég verð að viðurkenna að ég hafði lítinn skilning og enga þolinmæði með því verklagi.
Hér er auðvitað ólíku saman að jafna, töfum vegna gatnaframkvæmda og lokun vegar vegna alvarlegs slyss. En þegar ökumenn hafa alist upp við gegndarlaust tillitsleysi vegna vegaframkvæmda þá hættir þeim áreiðanlega til að álykta sem svo, að biðröðin mikla, sem þeir sitja fastir í, eigi sér einhverjar slíkar skýringar. Engar merkingar segja þeim til um hvað er á seyði. Þeir verða pirraðir og láta það bitna á þeim sem síst skyldi.
Og þrátt fyrir öll fögru orðin um öryggishlutverk ríkisútvarpsins geta þeir ekki treyst á að finna upplýsingar á einni rás fremur en annarri. Umferðarstofa á að vísu í samstarfi við Rás 2 virka daga og segir fréttir af umferð og færð víða um land upp úr 7:30 á morgnana, aftur kl. 14:15 og loks eftir fréttir kl. 17. Á laugardögum heyrist í umferðarútvarpinu á Rás 1. Að öðru leyti er ekki hægt að ganga að neinum fréttum vísum um færð, lokanir og slys.
Upplýsingaskilti eru ágæt leið til að koma skilaboðum til vegfarenda. Nú þegar er slík skilti að finna í nágrenni höfuðborgarinnar, t.d. í Mosfellsbæ, við Rauðavatn og við rætur Hellisheiðar. Þau sýna m.a. hitastig, færð á fjallvegum og vara við hættulegum vindhviðum. Þessum skiltum er hægt að breyta fyrirvaralaust frá höfuðstöðvum Vegagerðarinnar, en þau eru með þeim annmarka að texti getur í mesta lagi verið 10 stafir. Þau nýtast því takmarkað til að vara við lokun vegna alvarlegra slysa, þótt dæmi séu vissulega um slíkt.
Í Hvalfjarðargöngunum er vegfarendum bent á að hafa útvarp sitt stillt á Rás 1, Rás 2 eða Bylgjuna. Ef eitthvað gerist í göngunum geta vaktmenn í gjaldskýli rofið þessar útsendingar og komið skilaboðum og leiðbeiningum til ökumanna. Útsendingarnar rofna hins vegar ekki hjá hlustendum útvarpsstöðvanna, sem staddir eru annars staðar.
Er tæknilega mögulegt að koma þessu kerfi á annars staðar? Alls staðar? Væri hægt að hafa skilti með reglulegu millibili í vegkantinum, sem segir fólki á hvaða rás það á að stilla, ef það þarf upplýsingar um óhapp eða framkvæmdir á þeim vegi sem það er statt? Og lögregla gæti þá rofið útsendingar á afmörkuðum svæðum til að koma nauðsynlegum upplýsingum á framfæri.
Skilti, sem benda vegfarendum á útvarpsrásir, sjást mjög víða erlendis, til dæmis í Bandaríkjunum. Þar hafa menn reyndar bolmagn til að reka sérstakar umferðarrásir allan sólarhringinn og kannski væri í allt of mikið ráðist hér á landi.
Annar möguleiki er sá, að nýta sér almenna farsímaeign landsmanna. Allir geta núna sótt sér fréttir í gemsana og þá ætti að vera hægur vandi að sækja sér líka umferðarupplýsingar. Slíkt kerfi er t.d. við lýði í Bretlandi.
Í kjölfar banaslyssins á Vesturlandsvegi hafa vegfarendur haft samband við lögregluna og beðist afsökunar á framferði sínu. Þeim er ekki alls varnað, þótt augnabliks óþolinmæði og tillitsleysi hafi leitt þá í ógöngur. Slíkar uppákomur verða áreiðanlega færri, og jafnvel úr sögunni, ef vegfarendur fá skýringar og öðlast þar með skilning.

Þrífarar á Baggalúti

Sátt og samlyndi

Margrét systir mín var spurð að því í kvöldfréttum í gær, hvort leyfi hennar frá framkvæmdum fyrir Frjálslynda flokkinn hefði verið niðurstaða sáttanefndar. Hún sagði að þetta hefði verið sátt milli sín og sáttanefndar.
Gott að þarna ríkir sátt og samlyndi. Ég var farin að óttast að þarna væri fátt um frjálslyndi. Og svoleiðis kompaný vil ég auðvitað ekki sjá Möggu í. Nú veit ég að hún er borin á útréttum sáttahöndum.
HA!