Oðnæmi, ekki ofnæmi

Margrét dóttir mín fór enn á ný að tala um dýraofnæmið mitt í gær. Nema hvað núna var hún aðeins búin að breyta til og kallaði þetta OÐ-næmi. Ég leiðrétti hana og hún kom alveg af fjöllum. "En ég ætla bara að kalla þetta OÐ-næmi," sagði hún. Mér fannst það ekki góð hugmynd og beitti þeim rökum að það væri beinlínis rangt að tala um OÐ-næmi. Hún skildi ekki rökin. Hélt ég væri bara að reyna að vera fyndin og hló mikið.

Hvernig fer með uppeldið þegar börnin taka ekki einu sinni mark á svona athugasemdum?

Athugasemdir

[Kristín Björg Þorsteinsdóttir, 16.2.2007 kl. 16:08]

Þegar dóttir mín greindist með ofnæmi fyrir túnfíflum hringdi hún til föður síns sem var í útlöndum og sagði honum að hún væri með ofnæmi fyrir fíflum. Þetta fannst okkur sætt......

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 20.2.2007 kl. 12:43]

haha, ég er líka með ofnæmi fyrir fíflum