Að vakna jafteli

Margrét reis upp við dogg, nuddaði stírurnar úr augunum og spurði: "Vaknaði ég jafteli?"

Ég skildi ekki hvað hún átti við.

Þá spurði hún: "Hvenær vaknaði Elísabet og hvenær vaknaðir þú og hvenær vaknaði mamma?"

Ég sagði henni að Elísabet hefði vaknað snemma, komið hlaupandi yfir í stóra rúm og svo hefðu þær sofnað aftur, Elísabet og mamma hennar. Ég væri nývöknuð og hefði komið beint inn í herbergi til hennar.

"Þá vaknaði ég jafteli," sagði Margrét og frekari skýringar leiddu í ljós að hún hafði vaknað "jafntefli"

Já, segið svo að fótboltaiðkun hafi ekki góð áhrif á heilastarfsemina

Athugasemdir

[hke (IP-tala skráð) 24.5.2007 kl. 11:55]

Mikið er ég fegin að hægt var að vísa í fornhákarlinn, dogg. Yes! Núna veit ég að þetta ert raunverulega þú. Ekki konan í hvítvíninu og plöntunum. (Forðastu alla burkna).

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 24.5.2007 kl. 12:40]

Ójá, þetta er sko ég. Hef doggana á hreinu. Samt er hér nóg af hvítvíni, en ég er ekki "í því" sem stendur.

Plöntur allar dauðar, fyrir utan graslauk í eldhúsglugganum og einhverja stofuplöntu sem Kata sér um að halda á lífi.