Hvað á þetta að þýða, barn?!

Þær systur voru í ofboðslega góðu skapi í morgun, fengu hvert hláturskastið á fætur öðru og ætluðu varla að komast á leikskólann fyrir hamingju.

Margrét var í sérstöku stuði og reitti af sér brandarana. Þær systur voru báðar komnar upp í stóra rúm í morgunsárið og kúrðu þar með mömmu sinni. Ég fór  inn til að ýta við þeim og þá sagði Margrét, afar ströng á svip: „Hvað á þetta að þýða, barn?! Ertu að vekja mömmu þína um miðja nótt?”

Og svo fengu báðar langt hláturskast yfir brandaranum.

Þetta heppnaðist svo vel hjá Margréti að hún lét annan brandara fjúka á minn kostnað: "Ekki tala svona mikið, þú færð bara málverk á þig!"

Systur hennar fannst þetta sjúklega fyndið.