Lasin Margrét

Æ, hún Margrét mín játaði sig sigraða í hádeginu, var þá orðin dálítið lasin og með illt í eyra. Ég sótti hana á leikskólann og þá var hún afskaplega aum, lá í fanginu á Ólöfu og kjökraði.

Á leiðinni heim stoppuðum við á vídeóleigu, Margrét var fljót að grípa einhverja spólu og sagði svo nei takk þegar ég bauð henni nammi.

Litli sjónvarpssjúklingurinn og nammigrísinn er greinilega lasnari en ég hélt.

Nú er hún dormandi í sófanum við hliðina á mér. Henni finnst ósköp notalegt að kúra á meðan ég skrifa á tölvu eða les í bók. Ég man sjálf eftir svona stundum, þegar ég var lasin og mamma var eitthvað að bauka nálægt. Mér fannst það alltaf svo ljúft.

Athugasemdir

[Toshiki Toma, 15.6.2007 kl. 00:38]

Kæra Ragnhildur, sæl.

Þakka þér fyrir að samþykkja því að vera blogvinur !!

Bestu kveðjur og góða helgi.

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 15.6.2007 kl. 08:02]

Sæll og blessaður.

Mér er sönn ánægja að vera bloggvinur þinn og finnst gaman að lesa bloggið þitt.

[Þóra Guðnadóttir (IP-tala skráð) 15.6.2007 kl. 08:11]

Sæl Ragnhildur

Ég óska litla sjúklingnum bata sem fyrst. Það er ákaflega gaman að lesa bloggið þitt enda er síðan þín löngu komin í "favoritið¨.

Bestu kveðjur til ykkar allra

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 15.6.2007 kl. 09:40]

Takk fyrir það, Þóra. Sjúklingurinn er mjög að braggast