Kvennahlaup

Við mæðgur skelltum okkur allar í Kvennahlaupið í Garðabæ. Við fórum nú bara 2 kílómetra og hlupum engin ósköp, en þetta var samt mikil og skemmtileg upplifun. Þær systur fengu medalíu í annað skipti á viku, svo söfnunin gengur vel. Ég fékk mína aðra á ævinni og  nú eru raunar 30 ár síðan ég fékk þá fyrri, sem var fyrir kappróður á Sjómannadaginn í Hafnarfirði (lööööng saga). Sú er reyndar glötuð fyrir margt löngu. Kata á svo margar medalíur eftir handboltann að hún hélt reisn sinni og ró þegar þessi var hengd um hálsinn á henni.

Stelpurnar hittu vini og kunningja í hlaupinu, þarna voru t.d. fótboltastelpurnar Halldóra og Vala, dætur Önnu Gunnhildar. Þær voru duglegri í upphitun en við. Og svo vorum við varla lagðar af stað þegar við rákumst á Brynju vinkonu þeirra af leikskólanum. Þar urðu miklir fagnaðarfundir. Steinunn mamma Brynju sagði að hún hefði æft sig af kappi, m.a. hlaupið fjóra hringi heima í garði "án þess að stoppa og fá mér hundasúru" eins og sú litla sagði. Já, maður lætur nú ekki glepjast af slíku þegar Kvennahlaupið er framundan.

Þegar við vorum komnar í mark hittum við líka Áslaugu leikskólavinkonu, en hún var nú kúl á þessu, enda að hlaupa í annað sinn.

Síðdegis skutluðum við stelpunum okkar í pössun til Addýar og Báru. Sú ferð var nokkuð löng, því þær eru í sumarbústaðnum sínum í Skorradal. Klukkutíma rúntur og systur steinsofnuðu á leiðinni. Þær fóru líka seint að sofa í gær, enda fullt af krökkum í heimsókn, Greipur, Mikki og Kata og Lilla, Alma og Daníel. En nú eru systurnar úthvíldar fyrir veiðiskap með guðmæðrum sínum, að ógleymdum hinum ómissandi grilluðu pylsum á pallinum við sumarhöllina.

Góður dagur.

 

Athugasemdir

[Kristín Björg Þorsteinsdóttir, 17.6.2007 kl. 13:24]

Sú yngri hér á bæ talaði mikið alla vikuna um kvennahlaupið og hvort við færum ekki örugglega? Jú jú -vitaskuld færum við ef hana langaði. Og mamma mín ætlaði með. Þegar við svo vorum að gera okkur klárar í gær hringir vinkona þeirra stuttu og hún spyr hvort hún megi ekki fara til hennar - jú jú það var sjáfsagt en ætlaði hún ekki í kvennahlaupið? Þarf ég að fara?

Endaði með því að ég skellti mér i kaffi til mömmu minnar og ekkert varð af kvennahlaupinu þetta árið.

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 17.6.2007 kl. 13:30]

Nú, er engin medalíusöfnun í gangi? Mér sýndist það helsti hvatinn hjá stelpunum mínum, skítt með hreyfingu, samheldni, samveru með mæðrunum og allt hitt. Gullið dró þær í Garðabæinn. Þýðir þetta að uppeldið hefur heppnast, eða gjörsamlega klúðrast? Það kemur líklega í ljós síðar.

[Sigríður Jósefsdóttir, 18.6.2007 kl. 12:50]

Medalíusöfnunin er í hávegum höfð í Grafarholtinu.  Mín var að fá sína fjórðu (sem er töluvert afrek þar sem hún er ekki nema þriggja ára).  Stóri bróðir á hins vegar bara eina, (er fremur fúll yfir því) því hann hefur ekki nennt með fyrr en núna.  Sýnist stefna í samkeppni þarna.  Kveðjur,