Fordómar

Formaður Sniglanna kvartar sáran vegna fordóma í garð mótorhjólamanna og segir að örfá rotin epli skemmi fyrir heildinni, þ.e. aðeins fáir hjóli of hratt og brjóti allar reglur. Og svo tali fólk bara eins og allir mótorhjólamenn séu slæmir.

Ég kannast við þetta og líð fyrir svona fordóma á hverjum degi. Ég keyri bílinn minn meira eða minna löglega, en alltaf er verið að tala um að ökumenn sé glannar, stórhættulegir í umferðinni, stefni sjálfum sér og öðrum í voða.

Bú-hú, en hrikalega óréttlátt fyrir ökumenn 

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 27.6.2007 kl. 21:05]

Svo sannarlega sammála þessu. Ég get ekki liðið fyrir minn smekk, þessar átölur og fordóma alla tíð. Hef úttalað mig svo oft um umferðar-menninguna á Íslandi, ekki bara bíla, mótorhjól,
reiðhjól heldur líka gangandi vegfarendur það þarf að kenna allan pakkann er fólk lærir á ökutæki. það eru  eiginhagsmuna-ökumenn alstaðar, en okkur getur sárnað, þeim sem eru að  gera eins vel og við getum. það þarf að verða hugarfars-breyting.
                                    Gott gengi.

[Jón Steinar Ragnarsson, 27.6.2007 kl. 22:11]

Eftir að ég tók meirapróf varð ég mjög meðvitandi um hraðatakmarkanir og keyri því ávallt á löglegum hraða eða því sem næst. Mótorhjól í umferðinni keyra ALLTAF of hratt miðað við settar takmarkanir, þótt ekki sé alltaf um ofsaakstur að ræða.  Það er eins og mótorhjólafólk haldi að það sé yfir þessar takmarkanir hafnar.  Kannski vegna þess að þeir telja sig liprari eða fyrirferðarminni.   Eitt skal þó yfir alla ganga.  Brjálæðisleg prjón og spyrnur eru frekar regla en undantekn ing á beinum köflum. Sérstaklega þegar tveir eða fleiri eru saman á ferð á hjólum.  Eplin eru því flest skemmd að mínu mati.

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 27.6.2007 kl. 23:31]

Hmmm, er þetta að verða Ísfirðinga-athugasemdablogg? Velkominn, Jón Ragnar!

Ég efast ekki um að margir í hópi mótorhjólamanna aka eins og vitleysingar, en þessi hópur er alltaf að stækka og hlutfallslega fjölgar þeim áreiðanlega mest, sem eru svona hobbýfólk, sem hefur efni á að kaupa sér fínan Harley og aka um á sunnudögum. Einu sinni átti ég hjól og ég var skíthrædd allan tímann. Ef ég ók á miðri akrein, þá var sífellt flautað á mig, því bílstjórar virtust ætlast til að ég væri úti í kanti eða á milli akreina, ég mátti alls ekki taka pláss eins og önnur farartæki. Og það brást ekki að menn misreiknuðu fjarlægð í mótorhjól og svínuðu fyrir, þótt ég væri á löglegum hraða. Mamma hafði nokkuð til síns máls þegar hún harðbannaði afkvæmunum að setjast upp á mótorhjól. Þarna var ég hins vegar komin undir þrítugt og hélt mig nógu fullorðna til að vita betur. Ég held að vandinn liggi í vondi umferðarmenningu, eða ómenningu, hvaða farartæki sem menn aka.

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 27.6.2007 kl. 23:33]

Uss, fuss og svei!! Velkominn JÓN STEINAR átti þetta auðvitað að vera. Óafsakanlegt, en ég biðst nú samt forláts.

[Jón Lárusson, 28.6.2007 kl. 13:46]

Palli, þessi sem er einn í heiminum. Hann býr á Íslandi. Sjálfhverfur hugsunarháttur í umferðinni á Íslandi er slíkur að það er ótrúlegt að slysatíðnin skuli ekki vera meiri.