Eftir-á-skýringar

Elísabet skreið upp í stóra rúm í nótt, enn einu sinni. Hún veit að hún á að reyna að stilla sig um þetta, en hún volaði eitthvað um vonda drauma og stakk sér í hlýja holu.

Þegar fjölskyldan vaknaði í morgun sáum við að það lak úr loftinu á herbergi stelpnanna, beint yfir rúmi Elísabetar. Líklega kemur lekinn einhvers staðar af svölunum, en það er nú ekki aðalatriði sögunnar. Það var nefnilega ljóst að ekki hafði lekið lengi, það var lítill blettur á koddanum hennar Elísabetar og lófastór á sænginni.

Elísabet var fljót að grípa tækifærið: "Sko, ég vaknaði og heyrði eitthvað svona drop-drop-drop og ég var svo hrædd og þá varð ég að fara í stóra rúmið!"

Sennilegt.

Margrét spratt upp úr sínu rúmi hinum megin í herberginu og trúði ekki eigin augum. Það var alla vega það eina sem hún sagði næsta hálftímann: "Ég trúi ekki mínum eigin augum!"

Hún sagðist líka hafa sofið heldur órólega vegna vatnsflaumsins í herberginu.

Líka mjöööög sennilegt.