Kósýkast

Í morgun var hringt úr skólanum: Margrét hafði kastað upp. Að þessu sinni úti á leikvelli. Ég varð auðvitað að ná í blessaðan ungann minn, þótt ég væri sem fyrr afskaplega skeptísk á að eitthvað amaði að. Hún hefur örugglega bara séð eitthvað sem vakti með henni klígju.

Hún var komin heim um kl. 11 og hefur síðan verið í fantaformi, engin ógleði, eintóm hamingja.

Þessi skyndilegu "veikindi" hennar þýða að ég næ í systur hennar núna kl. hálf tvö, hún nennir sko ekki að vera mínútunni lengur í skólanum þegar systir er heima í sérmeðferð.

Óvæntur kósýdagur í Logalandinu.

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 14.11.2007 kl. 15:33]

Knúskveðjur til drottninganna.

[Leifur (IP-tala skráð) 14.11.2007 kl. 15:55]

Hvað segir það um mig að þegar ég les "kósýdagur í Logalandinu" sá ég fyrir mér rauðvínsflöskur.. ?

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 14.11.2007 kl. 17:01]

Skila knúskveðjum, takk

Og Leifur, kósýdagur í Logalandinu á miðjum miðvikudegi er sko allt önnur Ella en þegar þú kemur í laaaaaaanga kvöldheimsókn.

En nú fer að styttast í julefrokost, minn kæri. Dagsetning innan tíðar.

[Sigþóra Guðmundsdóttir, 15.11.2007 kl. 01:06]

Ji, þekki svona "veikindadaga". Á nefnilega eina agalega viðkvæma. Kastaði einu sinni upp af því að hún labbaði utan í pabba sinn sem var í vinnufötunum (þau voru hrein)! Kennaragreyin eru í því að hringja að láta sækja hana... og hún er að verða 10 ára!!! Og er að öllu öðru leyti algjör gaur!!!

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 15.11.2007 kl. 10:05]

Haha, já Margrét er afskaplega gjörn á að láta svona. Þær voru farnar að læra á þetta á leikskólanum, þá vissu þær að ef hún kastaði upp við matarborðið var það bara af því að hún hafði séð hálftugginn mat í munni næsta barns, eða eitthvað álíka "ógeð". Ef þetta heldur svona áfram á ég nú fastlega von á að Fossvogsskóli átti sig fljótlega ;)