Hurðaskellir

Uss, þetta er mesti leiðindajólasveinn, svei mér þá. Hann er mesti sóðinn, alla vega hafði hann skilið smákökumylsnu eftir um allar trissur og hellt niður mjólk! Systur reyndu að bera í bætifláka fyrir hann þegar ég kvartaði og kveinaði yfir þessum sóðaskap. Hver nennir að standa í þrifum eftir jólasveina klukkan 7 á morgnana?

Svo voru bölvuð læti í honum í nótt. Við Kata vorum loksins sofnaðar, eftir hlaup með tuskur og skálar til að setja undir leka um allt hús, þegar Hurðaskellir byrjaði að ólmast úti í garði. Þar liggur gömul hurð ofan á lokinu á heita pottinum, til að fergja það í þessum endalausu rokhviðum sem ríða hér yfir. Haldiði að þessi jólasveinaódámur hafi ekki farið að hamast í þessari hurð?? Svei mér þá!

Systrum fannst bara fyndið að mæðurnar hefðu vaknað við "hurðaskelli" úti í garði. Þeim var greinilega báðum mjög létt að Hurðaskellir hefði ekki verið að þvælast mikið um innandyra. Og svo rifjaðist upp fyrir Elísabetu að hún hefði líka heyrt þennan hamagang í garðinum.

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 18.12.2007 kl. 09:42]

Var eimitt að blogga um þennan ódám Hurðaskelli, sem er ótýndur ofbeldismaður.  Meiri lætin í þeim sveini.