Best í heimi!

Systur fóru loks í gær í langþráða heimsókn á gamla leikskólann sinn og þann besta í heimi, Sólhlíð.

Linda Rauðudeildarstjóri tók á móti þeim með knúsi -og Gunna og Elsa létu reyndar sitt ekki eftir liggja. Stelpurnar stoppuðu í klukkutíma og á meðan skrapp ég í burtu. Þær kvörtuðu hástöfum þegar ég kom að sækja þær, fannst þetta allt of stuttur tími.

Þótt Sólhlíð sé besti leikskóli í heimi, þá eru systur alsælar í Fossvogsskóla núna. Þær töluðu meira að segja um það á leiðinni á Sólhlíð, að Fossvogsskóli væri áreiðanlega besti skóli í heimi, rétt eins og Sólhlíð væri besti leikskólinn.

Í gær skiluðu þær þrautabókum í skólann, en í gamla daga hefðu slíkar bækur líklega heitið reikningsbækur. Þrautirnar sem þær leystu að þessu sinni voru af ýmsum toga: Einhver fór á fjall og fann 10 hrafntinnur, en tók 3 með sér og hvað skildi hann þá margar eftir á fjalli? Og einhver átti 9 fótboltamyndir uppi á vegg, en vinur hans átti 3. Hve mikill munur var á myndaeigninni? Og svo var ein þraut um fjölda dúkkukjóla og önnur um golfkúlur.

Systur taka þrautirnar mjög hátíðlega, eins og lög gera ráð fyrir. Þó er töluverður munur á hvernig þær leysa þær. Fyrsta þrautin var um fótboltamyndirnar, 9 uppi á einum vegg og 3 á öðrum. Elísabet var afar fljót að rissa upp 9 ramma með einhverju fremur ógreinilegu inni í og 3 til viðbótar sem voru alveg eins. Svo litaði hún snarlega blátt og grænt inn í rammana. Þetta var greinilega sama fótboltaliðið.

Margrét er miklu nákvæmari. Hún teiknaði litla fótboltahetju á hverja einustu mynd, ýmist síðhærða eða dökkhærða, þótt ekki spyrði ég hana hvort þetta væru ýmist strákar eða stelpur. Tvær myndir skáru sig úr, þær voru mjög smáar og á þeim voru einfaldlega örsmáir fótboltar. Enda fótboltamyndir

Báðar sluppu þær vel með hrafntinnumyndirnar, enda ekkert að gera nema teikna svarta mola.

Elísabet varð aftur afskaplega effektíf þegar kom að myndskreytingum þrautarinnar um dúkkukjólana. Þar átti ein stelpa 5 kjóla og önnur 4, ef ég man rétt. Kjólarnir fimm voru allir bleikir hjá Elísabetu og kjólarnir fjórir allir appelsínugulir. Einfalt og gott. Margrét dundaði sér hins vegar lengi, lengi við að lita kjólana, sem voru í öllum regnbogans litum, sumir röndóttir, aðrir doppóttir.

Golfkúlurnar voru fljótafgreiddar, þurfti ekki einu sinni að lita þær.

Síðdegis í gær fengu þær far með Töru bekkjarsystur og nágranna í fimleikana, enda er Tara byrjuð að æfa með þeim. Marta María á númer 2 er líka í hópnum. Snilld þegar foreldrar geta skipt með sér akstri á æfingar. Ég stefni á að fara með allan hópinn á morgun.