Veðurvingull

Í morgun var sagt að óveðrið væri seinna á ferðinni en menn hefðu reiknað með, það væri mjög að aukast um sjöleytið og næði hámarki milli 7 og 9. Ég leitaði á netinu, en fann ekki stafkrók um að skólar í Reykjavík beindu þeim tilmælum til foreldra að halda börnum heima. "Uss, það er ekkert að marka," hugsaði ég, minnug þess að systur fóru í skólann í snælduvitlausu veðri fyrir jólin, af því að mæður vissu hreinlega ekki betur. Þá var ekkert ofsaveður í Logalandinu og viðvörun kom ekki fyrr en Kata var löngu farin með systur úr húsi.

Upp úr hálf átta hringdi ég í Fossvogsskóla. Þótt blíðan ein ríki oftast nær í hlíðum Fossvogar, þá ná vindhviður sér rækilega á strik neðst í dalnum. Þegar Kata fór með stelpurnar í skólann í óveðrinu mikla greip hún tvö börn á flugi við skólann! Það kom mér því ekkert á óvart þegar ég fékk þau svörl, að skólinn mæltist til þess að yngstu börnin yrðu heima í dag.

Systur eru enn á náttfötum og eru nokkuð ánægðar með þróun mála. Ég er hins vegar búin að uppgötva að afskaplega fá börn eru heima í dag. Enda hvergi stafkrók að finna á netmiðlum um fjúkandi skólabörn í Reykjavík. Ég hringdi aftur í skólann um níuleytið og þá kom í ljós að þar var skólastarf í fullum gangi. Ég var að velta fyrir mér að skutla stelpunum, en gaf það svo alveg upp á bátinn.

Ég er veðurhræddur vingull.