Drekar og skór

Systur áttu að skrifa í sögubókina sína. Undir yfirskriftinni "Jólin mín."

Margrét dundaði sér ein með blað og blýant og samdi frásögnina sína. Hún er svona: "Jólin mín voru frábær. Ég fékk drekabók í jólagjöf frá mömmu. Þetta voru bestu jól í heiminum."

Elísabet var gagnorð: "Það var skemmtilegt um jólin. Ég fékk fínar jólagjafir og góðan mat."

Þær myndskreyttu sögurnar sínar. Margrét teiknaði jólatré, tættan jólapappír og hamingjusama stelpu með bókina "Drekafræði" sem er í algjöru uppáhaldi. Eitt stykki mamma stóð hjá, en Margrét lét alveg liggja milli hluta hvor mamman gaf bókina og hvor var á myndinni. Við gáfum henni reyndar bókina saman, svo líklega nennti hún ekkert að tíunda þetta sérstaklega.

Elísabet tvískipti teikningunni sinni. Á annarri myndinni er bleikklædd stelpa að borða við bleikdúkað borð. Á hinni krýpur sama stelpa við jólatréð. Stelpan er að opna pakka og heldur á skó með einu hjóli undir hælnum. Rúlluskórnir frá Knúti frænda voru lang, langvinsælasta jólagjöfin í ár, þótt þeir væru ekki sérstaklega nefndir í sögunni.

Athugasemdir

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 22.1.2008 kl. 15:57]

kvitt-kvitt og kveðjur