Andi miskunnar býr í Fossvogi

Systur voru að koma úr baði.

Margrét sveipaði um sig stóru handklæði, setti upp merkissvip og sagði: "Ég er andi miskunnar. Ég mun sjá um heiminn!"

Elísabetu fannst þetta sjúklega fyndið, alveg þar til Margrét leit ströng á hana og sagði: "Þú átt að lúta mér! Ég er andi miskunnar og ég sé um heiminn!"

"Guð hjálpi heiminum," sagði ég og hristi hausinn yfir þessu uppátæki.

"Takk!" sagði Margrét þá í mikilli einlægni og brosti svo skein í skarðið.

Athugasemdir

[Ragnheiður , 22.1.2008 kl. 21:18]

Hehehe hún hefur náttlega tekið þessu sem hrósi frá móður sinni

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 22.1.2008 kl. 23:58]

Hún tók þessu klárlega sem miklu hrósi. Eða þá að hún sagði bara takk, svona eins og þegar ég bið Guð að hjálpa henni eftir hnerra  Og er það með farin að svara fyrir allan heiminn !