Erfið spurning

Elísabet skreið upp í stóra rúm í nótt og svaf vært til morguns.

Klukkan 7 fórum við að ýta við henni, en hún sýndi lítil viðbrögð. Kata talaði til hennar og strauk um vanga, sem hafði þau áhrif að hún fékk litla handleggi um háls. Enn voru augun þó lokuð.

"Elísabet mín, ertu vöknuð?" spurði Kata.

"Ég veit það ekki," svaraði hún, enn með lokuð augun.

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 4.3.2008 kl. 09:53]

Það eru forréttindi að fá að vakna með litlum manneskjum.  Svo er fátt betra að fá litla svefndrukkna manneskju í fangið til að knúsa.  Ragnhildur þetta er lífið

[Kristín Björg Þorsteinsdóttir, 4.3.2008 kl. 11:51]

Gott svar hjá þeirri stuttu - hvað ætli maður geti svarað svona spurningu svefndrukkin eldsnemma dags

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 4.3.2008 kl. 12:29]

Já, Jenný, ég er algjörlega sammála. Stundum, þegar reynir á þolinmæðina af því að það er orðið þröngt í rúminu og spörkin tíð, þá verð ég að minna mig á að þessi tími líður allt of fljótt.

Og ég hef fulla samúð með þessu svari hennar. Eini gallinn, ef galla skyldi kalla, við svefndrukkin kríli í fangi er að það er svo skrambi erfitt að slíta sig frá þeim.

[Garún, 4.3.2008 kl. 13:03]

Einu sinni var sagt við mig þegar ég spurði "hvernig svafstu?"

"nú með lokuð augun". Hvernig getur maður spurt svona