Loforð

Systur kvörtuðu dálítið þegar ég kom að sækja þær á frístundaheimilið. Klukkan var orðin fimm og þessar dekurdúkkur höfðu aldrei upplifað að vera allan daginn. Þær voru nú ekki beint miður sín út af því, enda er alltaf gaman í Neðstalandi, heldur höfðu þær töluverðar áhyggjur af að þetta þýddi að við kæmumst ekki í sund.

Ég stend við stóru orðin. Sund, pylsur og kók.

Ég þarf bara aðeins að safna kröftum