Dol dil mikil

21.4.2009 | 11:35

Systur eru með gemsana á hreinu. Þær taka þá oftast með í skólann og um leið og skólinn er úti kveikja þær á þeim.

Þá byrja sms-sendingarnar og símtölin. Elísabet er afskaplega rösk að senda sms, stundum á kostnað réttritunar. "Eruði enðá i jarðar föronum?" var spurning sem hún sendi mér þegar hún vissi að við Kata hefðum farið í jarðarför. Og þegar þær löbbuðu heim eftir skóla í gær skrifaði hún að það væri "Dol dil mikil" rigning.

Þær segja gjarnan 16 broskarla við hver skilaboð. Alla sem í boði eru.

Og svo byrja hringingarnar. Elísabet hringdi í gær, til að segja mér að þær ætluðu bráðum að ganga heim með Töru og hvenær ég væri væntanleg. Við spjölluðum smá stund og kvöddumst svo.

Mínútu síðar hringdi Margrét: "Er allt í lagi?" spurði hún.

Ég sagði henni að allt væri í himnalagi og spurði hvað hún vildi.

"Ég ætlaði bara aðeins að heyra í þér. Elísabet sagði að þú hefðir verið pínulítið dauf í röddinni áðan."

Svei mér þá! Hvor er mamman??

Flokkur: Bloggar | Facebook